สุภาษิต และ คำพังเพย
สำนวน สุภาษิต
รวมถึงคำพังเพยนั้น นิยมใช้กันมาอย่างยาวนานและแพร่หลาย นับเป็นอีกหนึ่งในวัฒนธรรมที่น่าภาคภูมิใจของไทยเรา สำนวนไทย สุภาษิตไทยและคำพังเพยนั้น เกิดจากพฤติกรรมการใช้ชีวิตประจำวันของผู้คนที่ทำให้เกิดเหตุการณ์ต่างๆขึ้น ทั้งทางดีและทางร้าย จนมีการนำสิ่งที่เกิดขึ้นมาเรียบเรียงถ้อยคำใหม่ในเชิงสั่งสอนหรือเปรียบเทียบ จนเกิดเป็นสํานวนไทย สุภาษิตคำพังเพย และ สุภาษิตสำนวนไทยในที่สุด
สุภาษิต หมายถึง คำกล่าวที่ดีงามเป็นความสัตย์จริงทุกสมัย เป็นคำสอนให้ประพฤติดีงาม และคำสุภาษิตนั้นเป็นถ้อยคำสั้น ๆ
แต่กินความลึกน่าเชื่อถือ เช่น
"ตนแลเป็นที่พึ่งของตน " หมายถึง การทำกิจสิ่งใด ๆ หรือเกิดเหตุการณ์ใดขึ้นตัวเราเองเท่านั้นที่จะเป็นที่พึ่ง
ของตัวเราเองได้ดีที่สุด
" ชนะตนนั่นแหละเป็นดี " หมายถึง การชนะใด ๆก็ตามไม่เทียบเท่ากับการชนะใจตนเอง
" ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม " หมายถึง ผู้ประพฤติดีมีคุณธรรมย่อมได้รับผลดีตอบแทน
" โทษของผู้อื่นเห็นง่ายฝ่ายตนเห็นยาก " หมายถึง พูดถึงแต่โทษของผู้อื่น เพื่อกลบเกลื่อนความผิดของตัวเอง
" รักดีหามจั่ว รักชั่วหามเสา " ผู้ประพฤติดี มีความรู้ก็ได้ทำงานดีงานเบาไม่ต้องแบกหาม ผู้ประพฤติชั่วก็มีแต่ความตกต่ำ่่
ความรู้ไม่มี ต้องทำงานหนักชีวิตลำบาก