สุภาษิต และ คำพังเพย
คำพังเพย
คำพังเพย หมายถึง ถ้อยคำที่มีลักษณะติชม หรือแสดงความคิดเห็นอยู่ในตัว แต่ยังไม่ได้วางหลักความจริงอันเที่ยงแท้
และยังไม่เป็นสำนวนแท้ เช่น
" เห็นช้างขี้ ขี้ตามช้าง " หมายถึง ทำตามผู็อื่นโดยไม่รู้ว่าทำเพื่ออะไร
" ตีงูให้กากิน " หมายถึง ลงทุนทำในสิ่งที่ไม่เป็นคุณแก่ตนเอง และอาจได้รับโทษด้วย
" ขนมพอสมน้ำยา " หมายถึง ต่างฝ่ายต่างทำสิ่งที่ไม่ดีเข้าหากัน แต่ก็เข้ากันไปด้วยกันได้
" หมองูตายเพราะงู " หมายถึง มีความชำนาญ สามารถในการใดก็ตามหากประมาทก็อาจพลาดพลั้งถึงตายได้
" ฝนตกขี้หมูไหล คนจัญไรมาพบกัน " หมายถึง ทำตัวให้เหลวไหลไม่มีสาระไปด้วยกัน
" วัวหายล้อมคอก " หมายถึง เมื่อเกิดความเสียหายแล้ว จึงคิดหาทางป้องกัน
" เรือล่มเมื่อจอด ตาบอดเมื่อแก่ " หมายถึง ทำสิ่งใด ๆผ่านพ้นมาโดยลำดับ แต่มาล้มเหลวเสียหายเมื่อใกล้จะเสร็จ
" ตัดไฟต้นลม " หมายถึง ตัดต้นเหตุเพื่อไม่ให้เกิดเรื่องใหญ่ขึ้น
สำนวนสุภาษิต ” กบเลือกนาย “ ความหมาย : หมายถึง การช่างเลือก ช่างสรรหาเพื่อที่จะให้ได้ในสิ่งที่ตนหวังหรือมีความต้องการ เป็นคนเลือกมาก แต่ท้ายสุดกลับได้ของที่ไม่ต้องการหรือไม่มีค่าอะไรเลย สำนวนสุภาษิตที่คล้ายคลึงกัน : เลือกนักมักได้แร่
สำนวนสุภาษิต ” กบในกะลา ” ความหมาย : สํานวนสุภาษิตนี้หมายถึงผู้ที่คิดว่าตนมีความรู้มาก แต่ที่จริงแล้วมีความรู้และประสบการณ์น้อยมาก จำกัดอยู่ในกรอบแคบๆเท่านั้น สำนวน สุภาษิต หรือคำพังเพยที่คล้ายคลึงกัน : ปัญญาแค่หางอึ่ง
